ΚΡΗΤΗ ΤΟΥ ΜΑΗ
Κει που πετούν οι αετοί πάνω στον
Ψηλορείτη
ήρθανε μαύροι κεραυνοί να σκιάξουνε την
Κρήτη.
20 Μάη ξαφνικά γιόμισαν τον αέρα
με γκρίζα αλεξίπτωτα, σκοτείνιασαν τη
μέρα.
Μα δεν φοβάται η ψυχή του Κρητικού λαού
μας
γίνεται πέτρα και φωτιά, τσακίζει τους
εχθρούς μας!
Μα δεν φοβάται ο Κρητικός, του πόλεμου
την ζάλη
ζωσμένος με τα άρματα χορεύει
πεντοζάλι.
Το Μάλεμε βομβάρδισαν, την Κάνδανο την
κάψαν
γάζωσαν το Κοντομαρί και πυρκαγιές
ανάψαν.
20 ήταν του Μαγιού π’ ορμήξανε σα
κλέφτες..
Την Κρήτη όμως την βαστούν μάρτυρες και
λεβέντες!
Για δεν φοβάται η ψυχή του Κρητικού
λαού μας,
γίνεται πέτρα και φωτιά, τσακίζει τους
εχθρούς μας!
Για δεν φοβάται ο Κρητικός, του πόλεμου
την ζάλη
ζωσμένος με τα άρματα χορεύει
πεντοζάλι.
