Άνοιξη, χειμώνες,
καλοκαίρια και βροχές..
Τα ‘ριξα στα πόδια
σου να πεις ότι με θες..
Εκεί που
ζωγραφίζεις την χαρά..
Εκεί που
πρωτανοίγεις τα φτερά..
Φωτιά!
Αστέρι μου που
έκανες βουτιά
στην Μονεμβασιά..
Κι εσύ, μεθούσες
στα σοκάκια με κρασί..
Φωτιά!
Τροχιά τρελή που
βγήκες για φιλί,
πάρε με μαζί..
Τι θες; Αφού στο
διάβα σου όλα τα καις!
Εικόνες καταρράκτες
από χείμαρρο μαλλιά,
τα έκανες τραγούδια
σαν με πήρες αγκαλιά…
να δω πως παίρνει ο
άνεμος φωτιά,
σαν βγουν να
ξενυχτίσουν τα παιδιά..
Φωτιά!
Αστέρι του
απέραντου Νοτιά,
η Μονεμβασιά.
Κι εσύ, μεθούσες με
του Πάρνωνα κρασί..
Φωτιά!
Τροχιά τρελή στου
Νόστου την αυλή,
πάρε με μαζί..
Τι θες; Αφού στο διάβα σου τον κόσμο καις!