Διάκριση σε Διαγωνισμό για τον ποιητή Νίκο Καββαδία

 ΣΤΟΝ ΑΠΑΝΕΜΟ ΝΟΤΟ

Και να έρθει ο χειμώνας, με πανιά ετοιμόσχιστα, ξόμπλια γερμένα,

σκούρα μάτια πρησμένα στο φύσημα του άπονου Αίολου,

το κατάρτι μας μένει εκεί να κοιτάζει απευθείας τον Ήλιο!

Στις ελπίδες δεν στράβωσε, αυτές που ανοιχθήκαν ψηλά και χαθήκανε,

 αφού δέθηκαν κόμπο οι ψυχές μας στην Άνδρο, στο Πήλιο..

Νοτισμένη η καρδιά, γελασμένη απ’ το φως της Αλόννησος..

Ευτυχώς, σε αμπάρι βαθειά της φυλάξαμε ίσκιο!

 

Και να έρθoυν βροχές, τι άλλο θα βρουν  εξόν από βότσαλα;

Αρμαθιές κοχυλιών, προσευχές στον Σχινιά και στον Μπάλο..

Απ’ την τόση φουρτούνα εχθές, δεν μαζέψαμε τίποτες άλλο!

 

Άσε να ‘ρθει χειμώνας λοιπόν, λίγα μίλια απομείνανε,

στον απάνεμο νότο, εβάλαμε πλώρη να βρούμε λιμάνι.

Μοναχά να ‘σαι εκεί, σα μερέψει ο “δούρειος” άνεμος

να νιφθούμε γυμνοί απ’ το αλάτι της άδικης  ρότας,

σε νερά πιο γλυκά που αγιάζει ο Πάμισος και φιλά ο Ευρώτας.

 

Αρτ Κυδωνάκης