Αργώ των στοχασμών
Σπορά Θεών, μήτρα του κόσμου ανέσπερη..
Λαλιά Ελληνική, Πατέρων Άσμα.
Φύτρα Νοός και του Διός Αγίασμα,
Λάμψη στο
χάσμα.
Φάσμα
υπέρχρωμου Φωτός, την νύκτα άστραψες
Μέτρο, Ρυθμό, Θυσία, Ανάταση, Ιδέα..!
Για τους θνητούς τους ‘λίγους’, Λόγος
Άπειρος…
Δώρο απ’ τον
Άχραντο Πυρσό του Προμηθέα.
Δια λογικής
το σκότος μυροβόλησες χρησμούς
εκ των Μουσών το κάλλος, Αρμονία…
Πλεύση της σκέψης, άγερτο καράβι των
Δελφών..
Μίτος Θησέα
και πανί του Οδυσσέα.
Ω Λόγε θείε,
Γόνε του Ερμή του Έλληνα,
κατέλυσες τους Γόρδιους Λαβύρινθους
του Αγνώστου.
Με την Αργώ των στοχασμών τους
εξεπέρασες!
Σοφίας κύημα Ιερό,
εσύ απέδωσες
Δόξας θυμίαμα προς τον Υιό του
Ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου