Κόντρα να πάς, με το καράβι του Απόλλωνα,
μαρκάρισε το τ’ όνειρο δεξιά απ’ το τιμόνι,
σοφά σκαλίσματα να έχει η πλώρη σου ζερβά
κι ολόισια τρέξε στον
θολό ορίζοντα του Χρόνου..
Φόρτωσε νύκτα, ανοικτά μέσα στο πέλαγο
Αρχαίο νόμισμα ο πλούτος της καρδιάς σου..
Δεν θα σ’ αφήσει να κυλάς της ρότας έρμαιο
Τιμή κι Ευθύνη να περνάς τις Συμπληγάδες!
Πέρνα τες με φουρτούνα μόνο, νηνεμιά δεν κάθεται,
κυλά στις φλέβες σου το σπόρι της Γενιάς σου.
Η ζήση σου βραχνή σαν κύματα αναπάντεχα,
που αλαφιασμένα θα ορμήξουν στα πανιά σου…
Οι δείκτες γείρανε δειλοί μικροί κι ανάξιοι,
και την πορεία σου τηρά ο Αποσπερίτης
ο φθονερός, λιμάνια δεν θα φέρει σύντομα,
ούτε χαρές, μόνο εσύ αν τον νικήσεις…
Κράτα γερά λοιπόν ότι κι αν λεν οι δόλιοι
Εσύ το ξέρεις, το λιμάνι είναι η καρδιά σου..
Οι συκοφάντες στα αμπάρια σου κρυφά,
το δίχτυ γνέθουν με της Λάχεσης το ψέμα…
Άνοιξη φύγε απ’ των γενναίων το κατάστρωμα!
Αυτοί το πάλεμα γουστάρουν και την νίκη.
Να πέσουν θέλουν μες το άνισο το ξάναμμα.
Οι προφητείες λεν θα χάσουν οι ‘χαμένοι’…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου