Ήλιου Αρχή

 

Κουβαλήσαμε νύχτα την νύχτα έναν Ήλιο που άστραφτε

από φλόγες θερμές στο μεγάλο σκοτάδι.

Σε υπόγεια στεγνά το κορμί του δεν στράβωσε..

Δεν τον τύφλωσαν μέρες υγρές μεσ’ την λάσπη..

Από ιδρώτα αλμυρό, βρήκε χώμα και μπόλιασε

ηλιαχτίδες, που λέγαν η ζωή πως θ’ αρχίσει.

Τα καλούπια να σπάσουν και να γίνουνε όνειρα,

Οι μουγγοί να σωπάσουν στο φέγγος που θα ‘ρθει.

------- 

Ξεπαγιάσαμε κι όμως δεν πέσαμε.

Τα φτερά τα μεγάλα διαλέξαμε, ξανά μεσ’ την στάχτη.